1. پارامترهای هندسی ابزار را انتخاب کنید
هنگام ماشینکاری فولاد ضد زنگ، هندسه قسمت برش ابزار به طور کلی باید از انتخاب زاویه چنگک و زاویه پشت در نظر گرفته شود. هنگام انتخاب زاویه چنگک باید به عواملی مانند نیمرخ فلوت، وجود یا عدم وجود پخ و زاویه مثبت و منفی شیب تیغه توجه شود. صرف نظر از ابزار، هنگام ماشینکاری فولاد ضد زنگ باید از زاویه چنگک بزرگتر استفاده شود. افزایش زاویه چنگک ابزار می تواند مقاومتی را که در حین برش و پاکسازی تراشه ایجاد می شود کاهش دهد. انتخاب زاویه فاصله بسیار سخت نیست، اما نباید خیلی کوچک باشد. اگر زاویه فاصله خیلی کوچک باشد، باعث اصطکاک جدی با سطح قطعه کار، بدتر شدن زبری سطح ماشینکاری شده و تسریع سایش ابزار می شود. و به دلیل اصطکاک قوی، اثر سخت شدن سطح فولاد ضد زنگ افزایش می یابد. زاویه فاصله ابزار نباید خیلی بزرگ، خیلی بزرگ باشد، به طوری که زاویه گوه ابزار کاهش می یابد، استحکام لبه برش کاهش می یابد و سایش ابزار تسریع می شود. به طور کلی، زاویه تسکین باید نسبت به پردازش فولاد کربن معمولی بزرگتر باشد.
انتخاب زاویه چنگک از جنبه تولید حرارت برش و اتلاف گرما، افزایش زاویه چنگک می تواند تولید حرارت برش را کاهش دهد و دمای برش خیلی بالا نخواهد بود، اما اگر زاویه چنگک بیش از حد بزرگ باشد، حجم اتلاف گرما نوک ابزار کاهش می یابد و دمای برش برعکس خواهد بود. مرتفع. کاهش زاویه چنگک می تواند شرایط اتلاف حرارت سر کاتر را بهبود بخشد و دمای برش ممکن است کاهش یابد، اما اگر زاویه چنگک بیش از حد کوچک باشد، تغییر شکل برش جدی خواهد بود و گرمای تولید شده توسط برش به راحتی دفع نمی شود. . تمرین نشان می دهد که زاویه چنگک رفتن = 15-20 درجه مناسب ترین است.
هنگام انتخاب زاویه فاصله برای ماشینکاری خشن، باید استحکام لبه برش ابزارهای برش قدرتمند بالا باشد، بنابراین باید زاویه فاصله کمتری انتخاب شود. در حین تکمیل، سایش ابزار عمدتاً در ناحیه لبه برش و سطح پهلو رخ می دهد. فولاد ضد زنگ، ماده ای که مستعد سخت شدن کار است، تأثیر بیشتری بر کیفیت سطح و سایش ابزار ناشی از اصطکاک سطح پهلو دارد. یک زاویه تسکین معقول باید این باشد: برای فولاد زنگ نزن آستنیتی (زیر 185HB)، زاویه تسکین می تواند 6°--8° باشد. برای پردازش فولاد ضد زنگ مارتنزیتی (بالاتر از 250HB)، زاویه فاصله 6-8 درجه است. برای فولاد ضد زنگ مارتنزیتی (زیر 250HB)، زاویه فاصله 6-10 درجه است.
انتخاب زاویه شیب تیغه اندازه و جهت زاویه شیب تیغه جهت جریان تراشه را تعیین می کند. یک انتخاب معقول از زاویه شیب تیغه ls معمولاً 10--20 درجه است. هنگام ریزکاری دایره بیرونی، سوراخ های ریزگرد و صفحات ریز صفحه باید از ابزار شیبدار تیغه بزرگ استفاده شود: ls45-75 درجه باید استفاده شود.
2. انتخاب مواد ابزار
هنگام پردازش فولاد ضد زنگ، نگهدارنده ابزار باید استحکام و استحکام کافی را به دلیل نیروی برش زیاد داشته باشد تا در طول فرآیند برش از زنگ زدن و تغییر شکل جلوگیری کند. این امر مستلزم انتخاب سطح مقطع بزرگ مناسب نگهدارنده ابزار و استفاده از مواد با استحکام بالاتر برای ساخت نگهدارنده ابزار، مانند استفاده از فولاد 45 یا فولاد 50 است.
الزامات قسمت برش ابزار هنگام پردازش فولاد ضد زنگ، ماده برش ابزار باید مقاومت سایش بالایی داشته باشد و عملکرد برش خود را در دمای بالاتر حفظ کند. در حال حاضر مواد رایج مورد استفاده عبارتند از: فولاد پرسرعت و کاربید سیمانی. از آنجایی که فولاد با سرعت بالا فقط می تواند عملکرد برش خود را زیر 600 درجه سانتیگراد حفظ کند، برای برش با سرعت بالا مناسب نیست، بلکه فقط برای پردازش فولاد ضد زنگ در سرعت های پایین مناسب است. از آنجایی که کاربید سیمانی دارای مقاومت حرارتی و مقاومت در برابر سایش بهتری نسبت به فولاد با سرعت بالا است، ابزارهای ساخته شده از مواد کاربید سیمانی برای برش فولاد ضد زنگ مناسب تر هستند.
کاربید سیمانی به دو دسته تقسیم می شود: آلیاژ تنگستن- کبالت (YG) و آلیاژ تنگستن- کبالت- تیتانیوم (YT). آلیاژهای تنگستن- کبالت چقرمگی خوبی دارند. ابزارهای ساخته شده می توانند از زاویه چنگک بزرگتر و لبه تیزتر برای آسیاب استفاده کنند. تراشه ها در طول فرآیند برش به راحتی تغییر شکل می دهند و برش سریع است. چسبیدن تراشه ها به ابزار آسان نیست. در این مورد، پردازش فولاد ضد زنگ با آلیاژ تنگستن-کبالت مناسب تر است. به خصوص در ماشینکاری خشن و برش متناوب با ارتعاش زیاد، باید از تیغه های آلیاژ تنگستن- کبالت استفاده شود. به سختی و شکننده بودن آلیاژ تنگستن- کبالت- تیتانیوم نیست، به راحتی تیز نمی شود و به راحتی خرد می شود. آلیاژ تنگستن - کبالت - تیتانیوم سختی قرمز بهتری دارد و در شرایط دمایی بالا نسبت به آلیاژ تنگستن - کبالت مقاوم‌تر به سایش است، اما شکننده‌تر است، در برابر ضربه و لرزش مقاوم نیست و به طور کلی به عنوان ابزاری برای فولاد ضد زنگ استفاده می‌شود. چرخاندن
عملکرد برش مواد ابزار به دوام و بهره وری ابزار مربوط می شود و قابلیت ساخت مواد ابزار بر کیفیت ساخت و تیز کردن خود ابزار تأثیر می گذارد. توصیه می شود مواد ابزار با سختی بالا، مقاومت چسبندگی خوب و چقرمگی مانند کاربید سیمانی YG را انتخاب کنید. از آنجایی که تیتانیوم (Ti) در فولاد ضد زنگ و Ti در کاربید سیمانی نوع YT یک میل ترکیبی ایجاد می‌کنند، تراشه‌ها می‌توانند به راحتی Ti را در آلیاژ از بین ببرند که باعث افزایش سایش ابزار می‌شود. عمل تولید نشان می دهد که استفاده از سه درجه مواد YG532، YG813 و YW2 برای پردازش فولاد ضد زنگ اثر پردازش خوبی دارد.
3. انتخاب مقدار برش
به منظور سرکوب تولید لبه های ساخته شده و خارهای رسوبی و بهبود کیفیت سطح، هنگام پردازش با ابزار کاربید سیمانی، مقدار برش کمی کمتر از تراشکاری قطعات فولاد کربنی عمومی است، به خصوص سرعت برش نباید خیلی زیاد باشد. بالا، سرعت برش به طور کلی توصیه می شود Vc=60--80m/min، عمق برش ap=4--7mm و نرخ تغذیه f=0.15--0.6mm/r است.
4. الزامات ناهمواری سطح قسمت برش ابزار
بهبود پوشش سطح قسمت برش ابزار می تواند مقاومت را در هنگام پیچ خوردن تراشه ها کاهش دهد و دوام ابزار را بهبود بخشد. در مقایسه با پردازش فولاد کربن معمولی، هنگام پردازش فولاد ضد زنگ، مقدار برش باید به طور مناسب کاهش یابد تا سایش ابزار کاهش یابد. در عین حال، سیال خنک کننده و روان کننده مناسب باید انتخاب شود تا حرارت برش و نیروی برش در طول فرآیند برش کاهش یابد و عمر مفید ابزار افزایش یابد.
زمان ارسال: فوریه 28-2021
