چهار نکته کلیدی برای بهبود سطح فنی عملیات جوشکاری مخزن تحت فشار

سازه های مهمی مانند دیگ ها و مخازن تحت فشار نیاز به جوشکاری ایمن دارند، اما به دلیل محدودیت های ساختاری و شکلی، گاهی اوقات جوش دو طرفه امکان پذیر نیست. روش عملیات ویژه شیار یک طرفه فقط می تواند جوشکاری یک طرفه و فن آوری شکل دهی دو طرفه باشد که یک مهارت عملیاتی دشوار در جوشکاری قوس دستی است.

هنگام جوشکاری جوش عمودی، به دلیل دمای بالای حوضچه مذاب، تحت تأثیر گرانش، قطرات مذاب ایجاد شده از ذوب الکترود و آهن مذاب در حوضچه مذاب به راحتی به پایین چکه می‌شوند تا برجستگی‌ها و برجستگی‌های جوش ایجاد شود. در دو طرف جوش هنگامی که دما خیلی پایین است، احتمال ایجاد آخال‌های سرباره وجود دارد و عیوب مانند نفوذ ناقص و نقاط جوش به راحتی در سمت معکوس ایجاد می‌شود و ایجاد جوش را دشوار می‌کند. تعیین مستقیم دمای حوضچه مذاب آسان نیست، اما به شکل و اندازه حوضچه مذاب مربوط می شود. بنابراین تا زمانی که شکل و اندازه حوضچه مذاب در حین جوشکاری به دقت رعایت و کنترل شود، می توان دمای حوضچه مذاب را کنترل کرد و به هدف اطمینان از کیفیت جوش دست یافت.

با توجه به تجربه بیش از ده ساله استاد، این قاعده را می توان در موارد زیر خلاصه کرد:

1. زاویه میله جوش بسیار مهم است و مشخصات جوش ضروری است

در حین جوشکاری عمودی، به دلیل قطره ای که از ذوب شدن الکترود و آهن مذاب در حوضچه مذاب ایجاد می شود، به راحتی چکه می شود و برجستگی جوش ایجاد می شود و زیر بریدگی ها در دو طرف جوش ایجاد می شود که خراب می شود. شکل جوش بر مشخصات صحیح جوش مسلط شوید و زاویه الکترود و سرعت الکترود را با توجه به تغییرات وضعیت جوش تنظیم کنید. زاویه بین میله جوش و سطح جوش در جهت چپ و راست 90 درجه است و درز جوش

زاویه جوش در شروع جوش 70 تا 80 درجه، وسط 45 تا 60 درجه و در پایان 20 تا 30 درجه است. شکاف مونتاژ 3-4㎜ است و قطر الکترود کمتر Φ3.2㎜ و جریان جوشکاری کوچکتر باید انتخاب شود. جوش پایین 110-115A، لایه انتقال میانی 115-120A، و لایه پوشش 105-110A است. . جریان به طور کلی کمتر از جوشکاری تخت است

12٪ تا 15٪، به منظور کاهش حجم حوضچه مذاب، به طوری که کمتر تحت تاثیر گرانش قرار می گیرد، که منجر به قطرات بیش از حد می شود. جوش قوس کوتاه برای کوتاه کردن فاصله قطره تا حوضچه مذاب برای ایجاد یک اتصال کوتاه بیش از حد استفاده می شود.

2. حوضچه ذوب را مشاهده کنید، به صدای قوس گوش دهید و شکل سوراخ ذوب را در ذهن داشته باشید.

جوشکاری پشتی در ریشه جوش کلید تضمین کیفیت جوش است. برای جوشکاری از روش خاموش کردن قوس استفاده می شود. ریتم خاموش کردن قوس در جوش عمودی کمی کندتر از جوشکاری تخت است، 30 تا 40 بار در دقیقه. قوس در هنگام جوشکاری در هر نقطه کمی طولانی‌تر می‌سوزد، بنابراین گوشت جوشکاری عمودی ضخیم‌تر از جوشکاری صاف است. هنگام جوشکاری، جوشکاری را از انتهای پایین شروع کنید. زاویه الکترود پایینی حدود 70 تا 80 درجه است. جوشکاری نفوذی با دو کلیک پذیرفته شده است. قوس در کنار شیار مشتعل شده و از قبل گرم شده و در امتداد نقطه جوش نقطه ای تا ریشه ذوب می شود. هنگامی که قوس نفوذ می کند صدای "فلتر" از شیب به گوش می رسد، و با مشاهده سوراخ ذوب و شکل گیری صندلی استخر مذاب، بلافاصله الکترود را بلند کنید تا قوس خاموش شود. سپس طرف دیگر شیار را دوباره مشتعل کنید و حوضچه مذاب دوم باید 1/2 تا 2/3 حوضچه مذاب اول را که شروع به جامد شدن کرده است فشار دهد تا با خاموش کردن قوس چپ و راست کل جوش حاصل شود. خرابی ها برای خاموش کردن قوس باید از انعطاف مچ دست استفاده کرد و هر بار باید قوس را تمیز خاموش کرد تا حوض مذاب فرصت سفت شدن آنی داشته باشد.

هنگامی که قوس خاموش می شود، سوراخ همجوشی ایجاد شده توسط لبه ناصاف سوراخ شده به وضوح دیده می شود. سوراخ همجوشی جوش عمودی حدود 0.8 میلی متر است و اندازه سوراخ همجوشی ارتباط نزدیکی با تشکیل قسمت پشتی دارد. پشت سوراخ همجوشی اغلب نفوذ نمی کند و اندازه سوراخ همجوشی باید در حین کار یکنواخت نگه داشته شود تا از نفوذ یکنواخت در ریشه شیار، مهره جوش کامل و عرض و ارتفاع یکنواخت اطمینان حاصل شود. هنگام پر کردن و تعویض اتصال میله جوش، پوشش قسمت اتصال باید هر بار تمیز شود و قوس دوباره در شیار مشتعل شود و زاویه میله جوش به طور مداوم در حدود 10 میلی متر در امتداد درز جوش تشکیل شده جوش داده شود. و با رسیدن به 90 درجه به داخل درز جوش امتداد می یابد. مرکز را کمی به چپ و راست بچرخانید و همزمان قوس را به سمت پایین فشار دهید، با شنیدن صدای قوس، یک سوراخ ذوب ایجاد می شود و قوس بلافاصله خاموش می شود، به طوری که قوس الکترود به سمت ریشه امتداد می یابد. جوش، و سوراخ ذوب تشکیل شده و قوس بلافاصله خاموش می شود. سپس مانند روش جوشکاری کف الکترود اول است، چرخه متناوب شکست خاموش کننده قوس از چپ به راست، تمرکز بر روی هر حرکت، توجه به طرح کلی سوراخ ذوب و شکاف ذوب شده در دو طرف، و ذوب شده شکاف در ریشه شیار، فقط زمانی که قوس به طرف دیگر حرکت می کند، قابل مشاهده است. مشخص شد که لبه‌ی بلانت به خوبی ذوب نشده است و قوس کمی پایین آمده است تا همجوشی خوب حاصل شود. زمان خاموش کردن قوس تا زمانی که یک سوم حوضچه مذاب جامد نشود کنترل می شود. قوس را دوباره راه اندازی کنید.

هنگام خاموش کردن قوس، باید توجه داشت که وقتی هر الکترود فقط 80-100 میلی متر طول داشته باشد، الکترود به دلیل گرمای بیش از حد سریعتر ذوب می شود. در این زمان، زمان خاموش کردن قوس باید افزایش یابد تا حوضچه مذاب به طور آنی جامد شود، تا از ریزش حوضچه مذاب در دمای بالا و تشکیل توده های جوش جلوگیری شود. . هنگامی که فقط 30-40 میلی متر از الکترود باقی مانده است، برای انجام عملیات خاموش کردن قوس آماده شوید. به طور مداوم دو یا سه بار در یک طرف حوضچه مذاب رها کنید تا حوضچه مذاب به آرامی خنک شود، که می تواند از ایجاد شکاف در حفره انقباض و دهانه قوس در جلو و پشت مهره جوش جلوگیری کند. نقص

3. دمای حوضچه مذاب به خوبی کنترل می شود و کیفیت جوش قابل بهبود است

لازم است که امواج لحیم کاری در لایه میانی صاف باشد. برای دو لایه میانی، قطر الکترود φ3.2㎜، جریان جوش 115-120A، زاویه الکترود حدود 70-80 درجه است، و از روش زیگزاگ برای استفاده از زاویه استفاده می شود. از الکترود، طول قوس، سرعت جوش و ماندن در دو طرف شیار. زمان کنترل دمای استخر مذاب هر دو طرف را به خوبی ترکیب کنید و شکل حوضچه مذاب را حفظ کنید.

هنگام جوش دادن لایه سوم، لبه شیار را آسیب ندهید و عمقی در حدود 1 میلی متر بگذارید تا کل مهره پرکننده صاف شود. لبه شیار بالای عمق به عنوان خط مرجع برای پی ریزی سطح پوشش استفاده می شود. معمولاً از تاب چپ و راست برای توقف کمی بیشتر در دو طرف شیار استفاده می شود تا لبه شیار به میزان 1-2 میلی متر ذوب شود و از دمای حوضچه مذاب و هر دو طرف شیار اطمینان حاصل شود. تعادل، عمدتاً شکل حوض مذاب را رعایت کنید، حوضچه مذاب را به شکل هلالی کنترل کنید، با حوضچه مذاب بیشتر کمتر در کنار بمانید و با کمتر در کنار بمانید و ارتفاع و عرض جوش را هنگام جوشکاری محاسبه کنید. . از آنجایی که گوشت جوشکاری عمودی ضخیم تر از جوش تخت است، توجه داشته باشید که شکل حوضچه مذاب و ضخامت گوشت جوش را رعایت کنید. اگر لبه پایینی حوض مذاب از سمت ملایم بیرون زد، به این معنی است که دمای حوضچه مذاب خیلی زیاد است. در این زمان، زمان سوزاندن قوس باید کوتاه شود و زمان خاموش کردن قوس برای کاهش دمای حوضچه مذاب. دهانه ها باید قبل از تعویض الکترود پر شوند تا از ترک خوردن دهانه جلوگیری شود.

4. نحوه حمل صحیح باشد تا درز جوش به خوبی شکل بگیرد

هنگام جوشکاری سطح پوشش می توان از روش انتقال نوار زیگزاگ یا هلالی در هنگام جوشکاری استفاده کرد. انتقال نوار باید پایدار باشد، سرعت باید کمی بیشتر در وسط مهره جوش باشد و یک توقف کوتاه در لبه های دو طرف شیار ایجاد شود. مشخصات فرآیند این است که قطر الکترود φ3.2㎜ است، جریان جوش 105-110A است، زاویه الکترود باید در حدود 80 درجه نگه داشته شود، الکترود به چپ و راست می چرخد ​​تا لبه شیار ذوب شود. 1-2 ㎜، و هنگامی که طرفین مکث می کنند کمی به بالا و پایین ارتعاش دهید. اما وقتی الکترود از یک طرف به طرف دیگر می رود، قوس وسط کمی بلند می شود تا شکل کل حوضچه مذاب مشاهده شود. اگر حوضچه مذاب مسطح و بیضی شکل باشد به این معنی است که دمای حوض مذاب مناسب تر است، جوشکاری معمولی انجام می شود و سطح جوش به خوبی شکل می گیرد. اگر معلوم شد که شکم حوض مذاب گرد می شود یعنی دمای حوض مذاب کمی بالاتر است و نحوه حمل میله باید سریعاً تنظیم شود یعنی زمان ماند الکترود روی هر دو. دو طرف شیار باید افزایش یابد، سرعت انتقال در وسط باید تسریع شود و طول قوس باید تا حد امکان کوتاه شود. اگر حوض مذاب را نتوان به حالت بیضوی مسطح برگرداند و برآمدگی آن افزایش یابد، به این معنی است که دمای حوضچه مذاب خیلی زیاد است و قوس باید فوراً خاموش شود و باید اجازه داد حوض مذاب خنک شود. و بعد از افت دمای حوضچه مذاب به جوشکاری ادامه دهید.

هنگام پوشاندن سطح، لازم است از خوب بودن لبه جوش اطمینان حاصل شود. اگر مشخص شود که الکترود آندرکات کمی حرکت می‌کند، یا کمی بیشتر می‌ماند تا نقص را جبران کند، سطح می‌تواند صاف باشد فقط در صورتی که سطح بیش از حد باشد. هنگامی که اتصال پوششی جوش داده می شود، دمای جوش پایین است که مستعد نقص هایی مانند همجوشی ضعیف، درگیر شدن سرباره، از هم گسیختگی اتصال و ارتفاع بیش از حد است. بنابراین کیفیت پوشش مستقیماً بر شکل سطح جوش تأثیر می گذارد. بنابراین از روش پیش گرمایش برای جوشکاری در محل اتصال استفاده می شود و قوس از بالا به پایین با خراش در حدود 15 میلی متر بالای انتهای جوش شروع می شود و قوس بین 3 تا 6 میلی متر کشیده می شود و نقطه شروع جوشکاری می شود. درز از قبل جوش داده شده است. داغ سپس قوس را فشار دهید و آن را در 2/3 دهانه قوس اولیه به مدت 2 تا 3 بار قرار دهید تا همجوشی خوب حاصل شود و سپس به جوشکاری معمولی بروید.

اگرچه موقعیت جوش ها متفاوت است، اما یک قانون مشترک نیز دارند. تمرین ثابت کرده است که انتخاب پارامترهای فرآیند جوشکاری مناسب، حفظ زاویه الکترود صحیح و تسلط بر سه عمل میله خوش شانس، کنترل دقیق دمای حوضچه مذاب، جوشکاری هنگام جوشکاری عمودی، می توانید کیفیت جوش عالی و جوش زیبا را بدست آورید. شکل